Nu ik mij steeds meer thuis voel, en eindelijk getolereerd lijk te worden word ik rustiger en daardoor poetischer. Ik ben al bij mijn zesde gedicht.
Kennelijk is dat 'in the air', want ik krijg spontaan gedichten opgestuurd. Deze stond ergens in de reacties op de blog, maar aangezien dat nogal verstopt zit in deze site, nog even uitgelicht, bijdrage van Guust Langeraert, waarvoor dank. En laat het een aanmoediging zijn. Stuurt vooral allen poezie o naar zwingodin@live.nl (of in de blogpost, ook goed, dan licht ik het uit):
" Gij schone, gij fiere ZwinGodin.
Gij schouwt en waakt over ons aller Zwin.
Op de grens van zee en land,
staat gij beschermd door Jannis hand.
Buiten het bereik der Sluisse wet,
heeft men u -op wieltjes - neergezet.
Als Godin zult gij eeuwig voortbestaan,
steeds met het lot van ons Zwin begaan. "
Ik ben verslaggeefster en journalist. Mijn standplaats is het Zwin, op de grens tussen Nederland en Belgie. Ik ben een vrouw met een brede belangstelling: voor mensen, de zee en het land. Voor schoonheid, literatuur en beeldende kunst. Mijn karakter zal gaandeweg duidelijk worden en uiteraard: zich ontwikkelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten