Elke dag is er een

llegaal het nieuwe jaar in... Het was wel even schrikken, zo op de laatste dag van 2011. Sta ik naar volle tevredenheid op een paalhoofd naast een strandtent, is het weer niet goed. En dat terwijl de paviljoenhouder gewoon netjes eigenaar is van mijn uiterlijk (niet van mijn innerlijk natuurlijk, zwingodin blijft altijd zichzelf!)en ik van de zomer toch niet onopgemerkt werd geplaatst.Zie blog

maar kennelijk was er toch reden voor de gemeente Sluis om mijn creator voor de tweede maal een dreigbrief te sturen: weg of anders 6000 euro betalen. Sja, voor een godin die houdt van dit land wel even slikken, vooral omdat ditmaal toch gezocht was naar een oplossing waar iedereen vrede mee kon hebben. Enfin, omdat het strandpaviljoen het nu voor het zeggen heeft over mijn lot ging de PZC op pad met een camera, zie filmpje op de site van de krant.

Mijn hele bestaan was opgezet als experiment. Met de vraag: kan een kunstwerk een rol hebben als personage, en kan het dan door moderne interactie 'ontwikkelen', zoals ook een romanpersonage dat kan?
Het antwoord is best interessant, aangezien je zo op een paalhoofd uiteraard almaar wijzer en wijzer wordt. Luisteren en observeren zorgt voor de beste leerstof. En bijbehorende emoties volgen vanzelf. Meegevoel, liefde, boosheid, schaamte, en vooral en vooral de siddering van schoonheid. Het Zwin biedt alles. Maar het gevoel er niet te mogen zijn, is eigenlijk niet te beschrijven als je het niet hebt meegemaakt.
Per mail, twitter en facebook ontving ik steunbetuigingen. Onder het filmpje in de PZC stonden ook van steundende opmerkingen, MAAR ook een boosaardige reactie met de strekking dat ik het woord kunstwerk niet waard was en alleen maar uit was op publiciteit...
Ik weet het, als kunstwerk moet je een dikke huid hebben, als kunstenaar ook, en als personage al helemaal. Alleen, het deed toch pijn. Machthebbers die beslissen over je lot, en dan pets, je bent nog niets waard ook... De PZC heeft die reacties inmiddels weggehaald. Hoewel ik een groot voorstander ben van alle vrijheid van elk woord, vind ik dat toch fijn.

Ach joh, suste iemand aan mijn paalhoofd. Elke dag is er een. Zie je de golven?
Ik zie ze.
Ze zijn weergaloos.Elke dag is er een.
Ik ben een gelukkige godin.