maandag 29 augustus 2011

O wee als ik jullie hoor: Rib Rally

Ooit gehoord van de Zeeuwse Rib Rally? Nee? Nou googlet u eens. Twee jongens uit Terneuzen proberen hun 'jongensdroom' te realiseren en willen 1 en 2 oktober met een hele bende kleine knetterende raceboten door de Westerschelde gaan varen. Wegens een 'Rally'. Nu staar ik over een zeearm die ietsje zuidelijker ligt, maar ik bemoei me er graag mee.

Lieve jongens met jullie jongensdroom: het is met lucht en ruimte zo dat de droom van de ene mens liefst niet de droom van de andere mens moet verstoren. Met andere woorden: wie rookt moet een flink eind uit de buurt van degene die geen vieze lucht wenst, en wie onnodig lawaai maakt in een land als Nederland - die moet gewoon gestopt worden of anders richting woestijn of oceaan met zijn speeltje. Waarom moeten er een massa schreeuwende vaartuigen krijsend langs de platen? O wee als ik ze hoor!

Aangezien het niet meer zo druk op het strand is, dwarrelen mijn gedachten soms naar elders. En heel toevallig was ik onlangs in gedachten bij een reuzegoed Vlaams inititatief in Het Pajottenland, alwaar in oktober (ja ook in oktober) het eerste stiltegebied precies tien jaar bestaat. Er zijn veel particuliere aanhangers. Intellectuele Belgen gaan op vakantie vlakbij die gebieden, kopen er huizen en het gebied is in de lift. Steeds meer ontwikkelde mensen prijzen het stiltethema. Zeeland leek heel even een dergelijke richting op te gaan.

En waarover gaat het in dat stiltethema? Tuurlijk: natuur en milieu varen wel bij de stille mens. Maar dat is niet het enige. Ook de mens vaart wel bij de stille medemens. En aangezien iedereen al opkomt voor de sneue bruinvissen wil ik gaarne aandacht voor alle MENSEN. Mensen die houden van stilte. Om te denken. Om te lezen. Om te zijn. Dit is geen minderheid. Dit is een denkende bovenlaag.

Maak ik mij druk om Zeeland als paradijs te promoten, komen er twee Zeeuwse jongens een jongensdroom realiseren. Laat ik ze niet horen!

1 opmerking:

  1. Ach erm, twee tuffende mannekes, die zijn toch zo voorbij geraasd, voordat de zeehondjes, hondshaaitjes, de mosseltjes, de krabbetjes en de kreeftjes, kokkels en al dat zwemmend spul, er erg in hebben. Dacht je dat al die grote zeeschepen die Antwerpen bezoeken geluidloos voorbij varen? Die maken onderwater een oorverdovend lawaai, dat dendert en dondert in een gezapig tempo voorbij, onder water schiet alles weg om even later weer tot rust te komen. De schroeven vermalen zo de nodige vissen die niet op tijd de goede kant op gingen en in de zuiging worden meegesleurd. Niet voor niets dat meeuwenzwermen schepen zo graag volgen: zonder moeite krijgen zij zo heerlijk rauw visgehakt voorgeschoteld, bereid door de scheepsschoef. De schroeven van de dromende jongens zitten te hoog in het water om meeuwen blij te kunnen maken.
    Het probleem zou erger zijn als de twee door een boerenslootje zouden varen, waarbij niets weg kan en de oevers zo vernield worden. Maar op deze oppervlakte raken niet eens de vogels van slag, ze zullen nauwelijks de moeite nemen om op te vliegen.
    En die dampende uitlaatgassen dan? Een tochtje van Utrecht naar Retranchement met de auto vervuilt meer.
    Godin maak je niet zo druk, dat is slecht voor je hart er zijn grotere milieu zorgen aan de Schelde oevers: Borsele en de centrale daar.

    BeantwoordenVerwijderen