Zeeuws carnaval

Vandaag een nieuw inzicht gekregen: Zeeuws Vlaanderen heeft een eigen carnaval. Te weten: de fameuze zomerse rommelmarkten. Anders van sfeer (meer koffie, minder alcohol), verspreid over enkele weken (eerst Retranchement, dan Groede, dan Nieuwvliet, dan Zuidzande, dan Breskens), en een ander publiek (niemand is dronken, niemand is verkleed en er zijn behalve bewoners ook veel toeristen).

Hoe ik kom tot deze observatie? Ik sprak een dame uit Groede. Een drukbezette vrouw, die een boerenbedrijf runt EN een camping. Maar… op de jaarmarkt in Groede nam ze vrij. Eigenlijk kon dat helemaal niet: een deel van haar campinggasten zou vertrekken, een ander deel zou arriveren. ‘Ik heb hen laten weten: rij vooral niet door de Groe want daar is het te druk, en zet je spullen maar neer naar eigen inzicht, want ik ben op de markt.’ Ze vertelt dat ze al weken uitkijkt naar de markt, en ook zeker van de partij zal zijn in Breskens. ‘Het is een soort reunie. Iedereen die je kent maar niet altijd tegenkomt zie je dan. Iedereen is buiten. Natuurlijk zijn er toeristen, maar dat maakt niet uit, die zijn ook welkom. Dat er 40.000 mensen in Groede komen op 1 dag maakt ook al niet uit. Want ik kom echt iedereen die ik ken tegen. Markt in Breskens? Het is een kermis, maar dat geeft niet. Ik weet waar ik mijn kennissen zie en ik laat een deel van de poppenkast links liggen. We hebben het supergezellig, eens per jaar in de zomer een paar keer.’

Toeristen vinden het enig, die ZeeuwsVlaamse rommelmarkaten, maar hoe meer wandelaars aan mijn paalhoofd verslag komen doen hoe meer ik ervan begrijp: eigenlijk zijn die rommelmarkten helemaal niet zozeer bedoeld voor toeristen… Mensen die de hele dag met een groepje aan een tafeltje zitten achter spulletjes voor 50 cent, vieren gewoon op Zeeuwse wijze hun jaarfeest. Veel inwoners plannen zelfs hun eigen vakantie om het gewaardeerde jaarfeest heen. Zoals Brabanders hun carnaval hebben. Er is best veel voor te zeggen. Feest overdag en niet ’s nachts, geen bier maar bolussen.